Kadim Dostuma...Ufak Bir Doğum Günü Hediyesi...

Belki de ilk defa gündemden uzak bir konu hakkında bir şeyler karalayacağım. Bakalım nasıl olacak acaba.
Yaklaşık üç sene önce neredeyse de tam bu zamanlarda tanıştık onla. Beni tanıyanlar bilir havaalanında çalıştığımı. Bu sevgili dostum da yaklaşık üç sene önce benim çalıştığım mağazada çalışmaya başladı. Bugün bile daha ilk geldiği günü hatırlarım:))

Normalde mağazada yeni çalışmaya başlayan arkadaşlarla ilk günlerden fazla samimi olmam ama onla çok önemli bir ortak yanımız vardı. O da ben de bir rock müzik dinleyicisiyiz hatta o çok da güzel gitar çalar benden artı olarak. Tesadüf onun da benim de en sevdiğimiz gruptu Metallica. Zaten benden önce arkadaşlar ona söylemiş git Püzant'la tanış o da senin kafadan diye.
Rock müzikti, Metallicaydı derken başladı dostumla sohbetlerimiz. Birbirimize o kadar sevmiştik ki yıllar bu dostluğu kurmak için geçmişti sanki.

Yukarıda da dediğim gibi sağlam bir rock müzik dinleyicisi ve Metallica fanıdır. Kaderin cilvesi 27.07.2008 Ali Samiyendeki Metallica konserinde belki de birbirimizi görmüş bile olabiliriz ama o zamanlar ne o beni ne de ben onu tanıyordum. O konseri tribünden izlemişti ben ise sahne önünden. Biz tanıştıktan sonra sağolsun Metallica geçen yaz tekrardan İstanbul'a geldi. Tabi ki kaçıramayacağımız bir fırsattı bu. Biletler çıkar çıkmaz gidip almıştım. Konser günü gelene kadar ne hayaller ne muhabbetler tahmin edeceğiniz gibi. Konser günü geldi çattı. Haziran ayının ortası güneş tabak gibi gökyüzünde. Sıcağı siz tahmin edin. Neyse atladık taksiye ve İnönü ye vardık. Oradan oraya oynuyorduk sahne önü sırasını bulabilmek için. En sonunda sırayı bulduğumuzda içimde bir üzüntü oluştu. Sıra almış başını gidiyordu. Yaklaşık bir saat bekledikten sonra en sonunda içerdeydik. Sahne önünde yani demirlerin orada yer kalmamıştı ortalara geçip ayakta beklemek de açıkçası işime pek gelmiyordu. Hatta itiraf ediyim kuzen bir ara çekip gitmeyi bile düşündüm o sıcakta:) kızma bana sakın:) Ama şansımıza demirlerin sağ kısımında ufak bir yer boştu ve biz gidip oraya sıkıştık. Metallica sahne alana kadar neredeyse tüm gün sırtımızı demirlere dayayıp oturduk. Akşam olup güneş battığında ise artık ikimizde ayakta Metallicayı bekliyorduk. Saatler 21:00'ı gösterdiğinde işte hepsi karşımızdaydı. Kirk nerdeyse bizim önümüzde çalıyordu. Benim için unutulmayacak bir geceydi. Arada sahneyi bırakım dostuma bakıyordum, nasıl da eğleniyordu ve onu böyle mutlu görmek beni de mutlu ediyordu açıkçası. Konser sonunda Kirk'ün attığı bir pena önümüze düştü. "Kuzi hemen solunda" dedim, o da sanki benim bunu dememi bekliyormuş gibi daldı aşşağıya ve kaptı penasını. Dostumla öğle bir eğlenmiştik ki Taksime kadar o koca yokuşu çıkarken bile yorgunluğum bir an bile aklıma gelmedi. Ve gecenin sonunda haliyle ikimizin de sesi gitmişti. O günü asla unutmayacağım kuzi.

Bunun yanı sıra sevdiğim ender Galatasaraylılar arasındadır. Bazen düşünüyorum hatta kendine de demişimdir "Keşke Fenerbahçeli olsaydın, beraber maçlara giderdik" diye ama sonradan da hep vazgeçmişimdir. İyi ki Galatasaraylısın dostum yoksa her sene ben kime sataşacaktım:)

Ülkesini canı gibi seven her ortamda onu savunan bir insandır. Bir gece iş yerinde oturmuş arkadaşlar sohbet ederken ülke ve Fenerbahçe adına konuşurken ben "Galatasaray futbol takımının Avrupa'da başarılı olmasını istemediğimi söylemiştim" o da buna karşı "ülke puanından dem vurmuştu". Sonra aramızda ufak bir kapışma oldu milliyetçilik hakkında. Ben sinirlenip çekip gittim çünkü onla daha fazla tartışmak istemiyordum. Normalde herkesle her türlü tartışırım ama onla tartışıp birbirimizi daha fazla kırmak istemedim. Ofiste oturup boş boş bilgisayara bakarken birden yanıma gelip bana sarıldı ve "özür dilerim" kuzen dedi. Özür dilemene bile gerek yoktu ki be kuzen sen gelmesen ben zaten on dakika sonra gelirdim yanına. Senle küs kalamam be kuzi.

Sadece üç senecik kısa bir süre içerisinde kim bilir daha neler neler yaşadık şu an aklıma gelmeyen. Artık öyle bir bağımız var ki; o benim, ben onun göz dilini anlayacak haldeyiz. Sormadan dinler beni, söylemeden anlar. Her mutlu anımda yanımdaydı tıpkı en kötü günümde olduğu gibi. Belki de kimseye açamadığım sırlar onda gizlidir. En derin yaralarımı o görmüştür ve her seferinde de hiç düşünmeden o yaralara merhem olmaya çalışmıştır.

Saate bakmaksızın kapısını çalabileceğim bana "Nereden çıktın bu saate" demeyecek insanlardandır. Her daim yanımda olacak, en kötü günümde bile. Ağladığım zamanlar eliyle gözyaşılarımı silecek ve bana ne kadar güçlü olduğumu hatırlatabilecek.

Bugün onun doğum günü. Otuz yaşına bastı. Tıpkı üç ay önce benim de bastığım gibi:) Şu an çok güzel bir ilişkisi var evliliğe doğru giden. Allah bozmasın bu güzel ilişkiyi. Bıdı bıdılarınızı gördükçe içimde nasıl bir mutluluk yeşeriyor inanın tahmin edemezsiniz. Hatta arada hatırlatayım, şu anki kız arkadaşına duygularını benim evimde açmıştı. İkinize de söylüyorum bunu hayatımın sonuna kadara ikinize de hatırlatıcam:)

Dostum, kardeşim, kuzenim biricik arkadaşım demin bana twitterdan yazdın ya "vay be kardeşinin doğum gününde kırdın ya helal olsun" diye, işte bu yüzden gelmedim koca insan. Sana ufak bir doğum günü hediyesi vermek istedim.

İyi ki doğdun kuzi..İyi ki varsın. Seni seviyorum. Umarım yollarımız şu kısacık hayatlarımız boyunca hiç ayrılmaz. Ama hayat bu belli olmaz ya, bir gün gelir de bu yollar ayrılırsa unutma ki ben her zaman yanındayım. Her zaman senleyim. İki elim kanda bile olsa.

Not: Bu yazı biricik dostum Can AYDEMİR'e ithafen yazılmıştır....

Kutlu olsun doğum günün, kötülükler uzak olsun
Mutlu ol ömrünce, üzülmeler sana yasak olsun
Kalbin kırılmasında, üzerinde kir pasak olsun
Sen üzülme sakın, üzülmelerim sana feda olsun

İyi ki doğdun, iyi ki vermiş yaradan seni bizlere
Yıldırım gibi çaktın, güneş gibi açtın üstümüze
Söz oldun, mani oldun, saz oldun bestemize
Kutlu olsun doğum günün,nice mutlu senelere

                                                                                Can YÜCEL