27 Temmuz 2015 Pazartesi

Kocaman Yürekli Kardeşime...


"Dost acı çeker... ve hepimiz kırılganız".


Bu fotoğrafı ilk gördüğümde sen aklıma geldin benim kocaman yürekli kardeşim. Bir iki satır bir şeyler yazmak istedim fotoğrafın üstüne ama sen bir iki kelime ile anlatılacak bir insan değilsin ki benim güzel dostum. Hoş satırlarca yazsak gene de seni anlatmaya yetmez o ayrı bir konu.

Hep bir ardıç kuşu gibi oldun bizim hayatımızda. (Fotoğraftaki kuş ardıç kuşu mu bilmiyorum aslında ama ben ona benzettim, tıpkı seni bir ardıç kuşuna benzettiğim gibi) En sevdiğimiz, en küçüğümüz ve en kırılganımız. Fotoğraftaki gibisin aynen kardeşim. Sevmek istersin o ardıç kuşunu ama severken ürkütmekten, canını yakmaktan da korkarsın ya işte seni sevmek de öyledir kardeşim. Seni sevmek kolay değildir. Yürek ister, cesaret ister, zahmet ister.  Kocaman yüreğin bir kuş gibi pır pır çarpar hep. Hele şimdi. Şimdi daha da çok. Sevgini herkese vermek, onu herkesle paylaşmak istersin. Çünkü biliriz ki sen hep İYİSİN.

Her zaman sana derim ya “Sen çok iyisin” diye hep öyle iyi ol kardeşim. Bu kahpe dünyada hep böyle iyi kal, kal ki dünya senin önünde küçülsün sen onun karşısında kocaman bir dev ol.

O kocaman yüreğini herkese açma. Bırak başkaları onu keşfetmeye çalışsınlar. Zaten o kocaman yüreği keşfeden biri onu asla bırakamaz. Keşfedemeyen koca götlüler ise onun altında ezilir gider.

Şimdi senin kırıkların var kardeşim ama asıl önemli olan senin o güzel kalbini çok kırdılar. Biliyorum kardeşim. Hem de çok iyi biliyorum. Ama sen vazgeçme. Onu vereceğin,  onu hak eden insanı aramaktan asla vazgeçme. İnan değer buna. Biliyorum bir gün biri çıkacak karşına ve fotoğraftaki gibi tutacak senin o güzel yüreğini. Onu çok sevecek ama bir yandan da korkacak onu incitmekten ama çok sevecek onu hem de çok.

Kimse için üzme kendini. İnan değmiyor benim güzel dostum. Döktüğün gözyaşı ile ortada piç gibi kala kalıyorsun. Bırak onlar senin gibi birini kaybettikleri için üzülsünler asıl. Seni kaybeden çok şey kaybetmiştir. Kolay değil bu zamanda senin gibi birini bulmak. Bulunca da pamuklara sarıp sarmalamak, orada korumak lazım seni. Ben bunu senle yaşayarak öğrendim ve daha da öğrenmeye devam edeceğim.

Biliyorum şu an her zamankinden daha ürkek ve kırılgansın hayata karşı. Korkuyorsun bir şey olacak diye bu da gayet doğal kardeşim. Ama korkma benim güzel kardeşim korkma. Biz sevdiklerin, hepimiz senin yanındayız. Fiziksel olarak yanında olamadığımız zamanlarda bile biliyorsun ki biz oralarda bir yerlerdeyiz. Kalbinin en derin yerlerinde.

Bunu ben yazmış olsam da Fatih, Necla, Ecem, Zuhal, Özkan Abi, Görkem, Birkan ve nicelerinin eminim ki senin ile ilgili duygu ve düşünceleri bu şekildedir. Ondan dolayı bunu hepimizden bir geçmiş olsun yazısı olarak kabul et benim dünyalar güzeli kardeşim. Hep iyi ol, Hep iyi kal. Seni çok seviyoruz. En kısa sürede aramıza dönmen dileği ile. 



Photo: Yola Monakhov Stockton
The Nature of Imitation




Püzant YÜCECAN
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...